کردیت کارت Credit Card یا کارت اعتباری نوعی وام است که بانک یا یک مؤسسه مالی در اختیار دارنده کارت قرار می دهد.

کردیت کارت را بشناسید

پی آسان : کردیت کارت Credit Card یا کارت اعتباری نوعی وام است که بانک یا یک مؤسسه مالی در اختیار دارنده کارت قرار می دهد. این وام معمولا سقف معینی دارد که هنگام اعطای کارت به دارنده اعلام می شود. همچنین کارت اعتباری پس از مدتی (معمولا 2 الی 3 سال) باطل می شود که در صورت صلاحدید مؤسسه صادر کننده کارت، با ارسال کارتی جدید تمدید خواهد شد وگرنه خود بخود از بین می رود.

در ازای کارتی که دریافت می نمایید می توانید به فروشگاههای قبول کننده کارت مراجعه کنید و در محدوده اعتبار کارت خرید نمایید. وجود کارت اعتباری کمک بزرگی در کاهش استفاده و حمل پول نقد هنگام معاملات است.

بدیهی است که پس از استفاده از وام کردیت کارت لازم است بدهی خود را بپردازید. زمان پرداخت کامل بدهی معمولا تا وقتی که موسسه اعتباری از شما  راضی باشد مهم نیست. با این حال هر ماه یک صورتحساب یا به اصطلاح Statement از سوی مؤسسه مالی برای شما ارسال می شود که لیست خرجهای شما و حداقل مقداری از وام را که باید بپردازید تعیین کرده است. نگارنده درباره اصطلاحات مربوط به کارت اعتباری در ادامه توضیح خواهد داد.

کارتهای اعتباری شناخته شده در کانادا

معروفترین کارتهای اعتباری موجود در کانادا Visa، Master Card و American Express می باشند. تا جایی که بنده مطلع هستم اینجا از کارت Discover استفاده نمی شود، یا اگر هم می شود خیلی محدودتر از آمریکاست.

کارتهای Master Card و Visa به وسیله بانکها و موسسات اعتباری مختلف ارائه میشوند. برای مثال بزرگترین بانک کانادا Royal Bank کارت Visa و بانک CIBC کارت Master Card ارائه می کنند. کارت American Express نیز توسط بانکی به نام AMEX ارائه می شود. کار این بانک تا جایی که بنده مطلع هستم برروی خدمات اعتباری متمرکز شده است.

علاوه بر بانکها اغلب فروشگاههای زنجیره ای کانادا نیز کارت اعتباری صادر می کنند. از جمله فروشگاههایی که این کار را انجام می دهند می شود به Canadian Tire و Wal Mart و HBC (شرکت صاحب The Bay و Zellers) اشاره کرد. کردیت کارت صادره توسط برخی از این فروشگاهها همان Master Card یا Visa است و تفاوت چندانی با کارتی که از بانک دریافت می کنید ندارد. برای مثال Canadian Tire کارت اعتباری Master Card ارائه می کند. بعضی از کارتهای اعتباری فروشگاهها هم مختص خود آن فروشگاه است برای مثال کارت اعتباری Future Shop. بیشتر این فروشگاهها از هر دو نوع کارت صادر می کنند مثل Sears و HBC.

اکثر فروشگاههای معتبر و رستوران ها و پمپ بنزین ها و امثال آن کارتهای Master Card و Visa و حتی American Express را قبول می کنند. مکانیزم کار بسیار ساده است. شما بعد از خرید، به جای پول کارت اعتباری را در اختیار فروشنده قرار می دهید و وی هم کارت را از یک دستگاه عبور می دهد یا به اصطلاح Swipe می کند. اگر کارت، اعتبار لازم را داشته باشد و تایید شود از طرف فروشنده رسیدی دریافت می کنید که به عنوان تایید مبلغ پرداختی، لازم است زیر آن را امضا کنید. در نهایت فروشنده یک نسخه اضافی از رسید را هم به شما ارائه می کند تا نزد خود نگه دارید. این رسید به کارتان می آید. برای مثال اگر قصد پس دادن یا تعویض جنسی را داشته باشید لازم است این رسید را ارائه کنید؛ همچینن چنانچه فروشگاه بیش از اندازه از شما پول گرفته باشد به کمک این رسید و از طریق مؤسسه مالی خود می توانید پول خود را پس بگیرید. مکانیزم این کار در اصطلاح Dispute گفته می شود.

هنگام استفاده از پمپ بنزین و تلفن عمومی نیازی به امضا نیست و مستقیما پول رو به دستگاه پرداخت میکنید. همچنین سرویسهای جدیدی در بعضی فروشگاه ها وجود دارند که در صورت استفاده از آنها نیازی به امضا کردن ندارید. از جمله معروفترین این سرویسها می توان به PayPass اشاره کرد که از خدمات Master Card است. بعضی کارتهای جدید هم مجهز به یک تراشه الکترونیکی Chip هستند که در صورت استفاده از آنها به جای امضا کردن کارت را در دستگاه کارت خوان قرار می دهید و بعد با وارد کردن یک کد، مبلغ معامله را تایید می نمایید.

علاوه بر پمپ بنزین و تلفن عمومی، دستگاههای دیگری هم وجود دارند که کارت اعتباری قبول می کنند. برای مثال می توان به بعضی از دستگاههای پرداخت پول برای استفاده از پارکینگهای عمومی اشاره کرد.

چگونه می توان کردیت کارت دریافت کرد

کارت اعتباری به دو صورت ارائه می شود: براساس سابقه اعتباری و براساس ضمانت.

نوع دوم کارتهای اعتباری که اصطلاحا Secured نامیده می شود برای کسانی است که قبلا در کانادا سابقه اعتباری ندارند – مثل تازه مهاجرها. در این نوع، باید مبلغی را در یک بانک یا نزد شرکت صادر کننده کارت بلوکه یا در به اصطلاح انگلیسی Freeze کنید. به عنوان مثال شرکت Capital One از این نوع کارتها به وفورصادر میکند. اگر با شرکتی نظیر Capital One سر و کار داشته باشید باید مبلغی را (معمولا تا 75 دلار) برایشان به وسیله چک بفرستید و آنها هم در مقابل برایتان یک کارت اعتباری با سقف اعتبار خیلی کم (مثلا 300 دلار) صادر می کنند. هدف از این کارتهای اعتباری بیشتر این است که مسؤولیت پذیر بودن خود در استفاده از کارت اعتباری را نشان دهید. اگر به موقع بدهی این کارت را بدهید و همچنین بیش از اندازه با آن خرج نکنید می توانید پس از مدتی (معمولا 6 ماه الی یک سال) آن را به یک کارت اعتباری عادی تبدیل کنید و سپرده اولیه خود را پس بگیرید. به محض استفاده از کارت اعتباری عادی سابقه اعتباری Credit History شما شکل می گیرد و امکان گرفتن وامهای بزرگتر را در آینده برایتان فراهم می سازد. بعضی بانکها نیز کارت Secured در اختیار شما می گذارند ولی معمولا مبلغ سپرده و همین طور اعتباری که دریافت می کنید بیشتر است.

کارتهای اعتباری عادی براساس سابقه اعتباری فرد و یک سری پارامترها مثل خوش حسابی صادر می شوند. برای آشنایی بیشتر با سابقه اعتباری اینجا کلیک کنید.

یک توصیه مهم به تازه مهاجرها

یکی از کارهایی که اکثر مهاجرها در بدو ورود به کانادا انجام می دهند باز کردن حساب بانکی است. چه قبل از ورود، حساب بانکی باز کرده باشید (که فکر می کنم این روزها امکان پذیر نباشد) و چه بعد از آن، حتما وقتی وارد کانادا شدین با بانکتان قرار بگذارید و از آنها  بخواهید که برایتان کارت اعتباری صادر کنند. خیلی از بانکها برنامه های حمایتی ای ویژه تازه مهاجران Newcomers دارند که بدون داشتن سابقه اعتباری، آنها را مشمول دریات کارت اعتباری عادی می کند. بهترین بانک در این زمینه Royal Bank است. توصیه من این است که اول از همه سراغ Royal Bank یا همان RBC بروید. اگر کارتان با RBC انجام نشد سری به سایر بانکها بخصوص TD Canada Trust و CIBC هم بزنید. حتما به مامور بانک اصرار کنین که از این قضیه خبر دارید و کارت اعتباری عادی می خواهید. میزان اعتبار اولیه کارت چندان  مهم نیست ولی معمولا بین 1000 تا 2000 دلار است. بعد از 6 ماه الی یک سال می توانید از بانک تقاضای افزایش اعتبار کنید که معمولا مورد قبول واقع می شود. در ضمن اگر خانوادگی به کانادا تشریف آورده اید حتما برای تمام افراد بالای 18 سال جداگانه تقاضا بدهید. داشتن کارت اعتباری به شما کمک می کند که سابقه اعتباری جمع کنید و بعدا بتوانید وام مسکن و امثال آن دریافت کنید.

چند اصطلاح مرتبط با کارت اعتباری

Balance یا Outstanding Balance: مانده حساب – این عبارت به معنای میزان بدهی شما به بانک در لحظه صدور صورت حساب Statement یا وقتی است که حسابتان را آنلاین مشاهده می کنید. دقت کنید که معمولا وقتی خریدی می کنید چند روز بعد در حسابتان منعکس می شود؛ به همین دلیل ممکن است بدهی واقعی شما بیشتر از مبلغی باشد که در  صورت حساب می بینید.

Due Date: مهلت پرداخت – این اصطلاح به تاریخی اشاره میکند که اگر تا آن تاریخ بدهی تان را پرداخت نکنید مشمول بهره می شود. دقت کنید که معمولا بهره های کارتهای اعتباری زیاد است (18 درصد به بالا)؛ بنابراین حتی المقدور کل بدهی تان را قبل از این تاریخ پرداخت کنید. حتی اگر امکان پرداخت همه بدهی تان را ندارید لازم است حداقل پرداختی Minimum Due را قبل از این تاریخ بپردازید.

Minimum Amount Due یا Minimum Payment Due: حداقل پرداختی – حداقل مبلغی که باید از بدهی تان بپردازید. این حداقل بستگی  به سیاستهای شرکت صادر کننده کارت اعتباری دارد. مثلا ممکن است 3% کل بدهی تان باشد. برای مثال اگر کل بدهی تان 2000 دلار است (یا همان Outstanding Balance) این مبلغ ممکن است 60 دلار باشد. پرداخت این مبلغ در موعد مقرر واجب است. من این را درشت نوشتم تا فراموش نکنید. اگر این مبلغ را قبل از Due Date بپردازید که هیچ وگرنه علاوه بر اینکه ممکن است جریمه شوید روی سابقه اعتباری تان تأثیر بسیار بدی میگذارد.

Grace Period: مهلت پرداخت – این اصطلاح به دوره زمانی اشاره می کند که فرصت دارید بدون پرداخت جریمه و یا بهره بدهی تان را بپردازید. در حقیقت این دوره فاصله زمانی بین صدور صورت حساب Statement  و Due Date است. مثلا ممکن است Statement در تاریخ 20 ژانویه صادر بشود ولی شما تا 10 فوریه فرصت داشته باشید که مبلغ بدهی را پرداخت کنید. به حد فاصل 20 ژانویه تا 10 فوریه Grace Period می گویند.

Rate: بهره – همان بهره است که بسته به موسسه اعتباری یا نوع کارتی که دریافت می کنید کاملا متفاوت است. بهره اغلب کارتهای اعتباری در کانادا بین 18 تا 20 درصد است ولی بعضی اوقات این بهره به مراتب کمتر و در مورد فروشگاه ها معمولا خیلی بیشتر و حدود 25 تا 30 درصد است.

Introductory Rate: بهره آغازین – خیلی از کارتهای اعتباری برای تشویق افراد به تقاضای دریافت، برای مدتی بهره ای به مراتب کمتر، از شما می گیرند. مثلا ممکن است شش ماه اول بهره کردیت کارت معادل 3% باشد و بعدا به 18% تبدیل شود. در اصطلاح به این بهره ها Introductory Rate می گویند. مواظب باشید که گول این بهره ها رو نخورید. حتما نوشته های قرارداد کارت اعتباری را بخوانید تا بدانید این بهره پایین از چه زمانی به بهره بالاتر تبدیل می شود.

Points: امتیاز – این یک نوع امتیاز مالی است که شرکت صادر کننده کارت اعتباری به شما اعطا می کند. برای مثال ممکن است در مقابل هر صد دلاری که خرید می کنید معادل یک دلار امتیاز بگیرید. معمولا این امتیازها را برای موارد خاص می توانید استفاده کنید یا به وسیله آنها می توانید از یک فروشگاه خاص خرید کنید. شرکتهای مختلف ممکن است اسامی مختلفی برای این امتیازها استفاده کنند. همه کارتها امتیاز نمی دهند.

Annual Fee: هزینه اشتراک سالیانه – مبلغی که باید بابت داشتن کارت اعتباری پرداخت کنید. این مبلغ در ابتدای هر سال از شما دریافت می شود. خیلی از کارتهای اعتباری از نوع No Annual Fee هستند یعنی مبلغی به واسطه داشتن آنها پرداخت نمی کنید؛ ولی بعضی  از کارتها مبالغ زیادی از شما دریافت می کنند. مثلا برای کارت Visa Platinum بانک RBC باید حدود 120 دلار در سال بپردازید. معمولا کارتهایی که حق اشتراک بالایی دارند امتیازات خوبی هم می دهند ولی این همیشگی نیست. مواظب باشید که به خاطر امتیاز گرفتار نشوید و تنها در صورتی چنین کارتی را دریافت یا تقاضا کنید که ارزشش را داشته باشد.

Supplementary Card: کارت اضافی – خیلی وقتها می توانید در کنار کارت خودتان یک کارت هم با همان شماره برای نزدیکانتان (مثلا همسرتان) بگیرید. به این کارتها معمولا Supplementary (تکمیلی) می گویند. سه نکته در مورد این دسته از کارتها مهم است. یکی اینکه هر دو کارت از یک سقف اعتباری استفاده می کنند و بنابراین باید حواستان به خرج کردنتان باشد.  دوم اینکه بعضی شرکتها بابت کارت Supplementary مبلغی جداگانه از شما دریافت می کنند. سوم اینکه اگر از این دسته کارتها استفاده کنید در سابقه اعتباری تان مساله اشتراکی بودن کارت Joint Account ذکر می شود که به اندازه یک حساب فردی اعتبار ندارد بخصوص فرد دوم ممکن است هیچ نوع اعتباری بدین وسیله کسب نکند.

Balance Transfer: انتقال مانده حساب – این اصطلاح به معنای انتقال پول از یک حساب به حساب دیگر است. بخصوص این اصطلاح را وقتی به کار می برند که بدهی تان را از یک کارت اعتباری به یک کارت دیگر منتقل می کنید. معمولا وقتی یک کارت جدید می گیرید این امکان را به شما می دهند که برای مدتی بدهی بقیه کارتهایتان را به کارت جدید منتقل کنید و در مقابل بهره بسیار کمی بپردازید. یادتان نرود که نمی شود در حالت عادی بدهی یک کارت اعتباری را با یک کارت دیگر پرداخت. مکانیزم Balance Transfer به شکلی طراحی شده که حتی المقدور نتوانید از آن سوء استفاده کنید.

Credit Cheque: چک اعتباری – بعضی شرکتها در کنار کارت اعتباری برایتان چند قطعه چک هم می فرستند مثل Visa Cheque. می توانید از این چکها برای خرید اجناس مورد نیاز خود استفاده کنید. با استفاده از این چکها در واقع از اعتبار کارتتان استفاده می کنید. دقت کنید که همه جا این چکها را از شما نمی پذیرند. در ضمن بعضی خریدها به وسیله این چک ها معادل قرض گرفتن از کردیت کارت Cash Advance محسوب می شود. باید حتما با مؤسسه اعتباری خود درباره محدودیتهای این دسته چکها صحبت کنید.

Cash Advance: برداشت پول از کارت اعتباری – خیلی از کارتهای اعتباری به شما اجازه می دهند به یک دستگاه خودپرداز پول یا همان ATM یا ABM مراجعه کنید و بسته به محدودیتهای تعیین شده، به کمک کردیت کارت پول نقد دریافت کنید. اگر این کار را انجام دهید به محض دریافت پول باید بهره آن را نیز بپردازید. به عبارت دیگر Grace Period شامل حال Cash Advance نمی شود. در ضمن اگر در بعضی جاها از کارت اعتباری تان استفاده کنید ممکن است Cash Advance محسوب شود. مثلا ک.ا.ز.ی.ن.و یکی از موارد این چنینی است. اگر موردی هست که شک دارید حتما از شرکت صادر کننده کارت اعتباری سوال کنید.

نوشته فوق از وبلاگ “کاناداجون” وبلاگ قدیمی نگارنده گرفته شده است [لینک]. بنا به اهمیت موضوع تصمیم گرفتم بار دیگر این نوشته را در اینجا و با اعمال تغییراتی منتشر کنم.