ویزای شینگن
ویزای شینگن، نامی که بسیار شنیده‌اید، ویزایی است که شرایط و ضوابط گوناگونی دارد؛ به همین بهانه به معرفی و روند اخذ ویزای شینگن پرداخته‌ایم.
شینگن به مجموعه کشورهای اروپایی گفته می‌شود که تحت پیمانی با همین نام، قوانین یکپارچه‌ای در راستای فعالیت‌ها و مقررات مرزی و مسافرتی خود، وضع کرده‌اند. به سبب همین پیمان، تمامی مردم کشورهای خارج از این اتحادیه، جهت سفر و اقامت در این مناطق، موظف به اخذ مجوز ورود و روادیدی جامع و واحد موسوم به «ویزای شینگن» (Schengen Visa) هستند.
مسافران خارج از منطقه‌ی شینگن می‌توانند با در اختیار داشتن ویزای شینگن، تحت زمان و شرایط مشخصی، به هر یک از کشورهای عضو این پیمان سفر کنند و در آن اقامت داشته باشند. در ادامه به معرفی این پیمان و چگونگی اخذ ویزای شینگن می‌پردازیم.
ایده‌ی یکپارچه‌سازی مجوز ورود برای کشورهای اروپایی به سال‌ها قبل، پس از اتمام جنگ جهانی دوم، باز می‌گردد. اولین‌بار در دهه‌ی ۶۰ میلادی، در سال ۱۹۵۷، بود که مجموعه کشورهای اسکاندیناوی، شامل ۴ کشور سوئد، دانمارک، فنلاند و نروژ با امضای پیمانی تصمیم به صدور مجوزی واحد برای رفت و آمدهای بین یکدیگر گرفتند.
۲۷ سال بعد، در سال ۱۹۸۴، آلمان و فرانسه این ایده را برای کشورهای عضو اتحادیه اروپا مطرح کردند. سرانجام یک سال بعد، در ۱۴ ژوئن ۱۹۸۵، در منطقه‌ای به نام شینگن در کشور لوکزامبورگ، ۵ کشور فرانسه، آلمان غربی، هلند، بلژیک و لوکزامبورگ «پیمان شینگن» را به امضا رساندند. بر اساس این پیمان، رفت و آمد بین مرزهای مشترک این کشورها آزاد شد. همچنین فعالیت‌های مشترک متعدد دیگری نیز در زمینه‌های گوناگون بین این کشورها آغاز شد.
به مروز زمان الحاقیه‌های ریز و درشتی نیز به این پیمان اضافه شد. همچنین با گذر سال‌های متمادی، کشورهای اروپایی دیگر نیز به این پیمان پیوستند. امروزه کماکان کشورهای باقی‌مانده‌ی اروپایی سعی در پیوستن به پیمان شینگن دارند.
همان‌طور که در تصویر نشان داده شده است، اکنون ۲۶ کشور عضو شینگن هستند. از این میان ۳ کشور سوئیس، نروژ و ایسلند علی‌رغم آن‌که عضو اتحادیه اروپا نیستند، عضو شینگن هستند. همچنین ایرلند و بریتانیا از اعضای اتحادیه اروپا هستند که عضو شینگن نیستند؛ البته لازم به اشاره است که اخیرا بریتانیا از اتحادیه اروپا نیز خارج شد. کشورهای دیگر نیزازجمله رومانی، بلغارستان و قبرس نیز از جمله کشورهای در حال الحاق به این پیمان هستند.
شینگن
انواع ویزای شینگن
در کلی‌ترین دسته‌بندی، ویزای شینگن به ۳ نوع تقسیم می‌شود که در ادامه به توضیح هر یک از آن‌ها و زیردسته‌هایشان می‌پردازیم.
۱. ویزای اتحادیه شینگن (USV)
با داشتن «ویزای اتحادیه‌ی شینگن» (Uniform Schengen Visas) مجوز ورود و سفر به کشورهای عضو این پیمان را، برای حداکثر ۹۰ روز در هر ۶ ماه، اخذ می‌کنید. به طبع شروع این تاریخ از لحظه ورود به یکی از این کشورها آغاز می‌شود. این ویزا در اصل همان ویزای توریستی برایگردشگران محسوب می‌شود. از طرفی این نوع از ویزا به چند دسته‌ی دیگر تقسیم می‌شود. این ویزا شامل موارد زیر است:
ویزای نوع A
منظور از این ویزا، «ویزای ترانزیت فرودگاه» (Airport Transit Visa) است. در این صورت، مسافر حق خروج از فرودگاه کشور عضو شینگن را ندارد و تنها می تواند در یکی از فرودگاه‌های عضو این پیمان، هواپیمای خود را عوض کرده و به مقصد کشور دیگری در خارج از منطقه‌ی شینگن برود.
ویزای نوع B
این ویزا نیز نوعی ویزای عبور و ترانزیت است. با داشتن ویزای نوع B، مسافر می‌تواند از خاک کشورهای شینگن، در مدت حداکثر ۵ روز، به مقصدی خارج از این منطقه، گذر کند.
ویزای نوع C
ویزای نوع C در واقع روادید کوتاه مدتی است برای ورود و اقامت در کشورهای عضو اتحادیه‌ی شینگن. دریافت‌کنندگان ویزای C با توجه به هدف و شرایط سفر خود، یکی از ۳ نوع ویزای زیر را دریافت می‌کنند:
«ویزای یک بار ورود» (Single-entry)
همان‌طور که از اسم ویزای یک‌بار ورود مشخص است، این ویزا تنها برای یک‌بار ورود به یکی از کشورهای عضو شینگن اعتبار دارد؛ به این معنی که اعتبار ویزای مسافر به محض ترک کردن کشوری که به آن وارد شده است، فارغ از این‌که مدت آن به پایان رسیده است یا خیر، منقضی خواهد شد.
«ویزای دو بار ورود» (Double-entry)
ویزای دوبار ورود شرایطی مشابه با ویزای یک‌بار ورود دارد، با این تفاوت که مسافر مجوز دو بار وارد شدن به کشورهای شینگن را دارد. به خاطر داشته باشید که استفاده از این شرایط در محدوده زمانی مشخصی قابل اجرا است.
«ویزای چند بار ورود» (Multiple-entry)
ویزای چندبار ورود مجوز هر چندبار ورود و سفر بین کشورهای عضو شینگن را صادر می‌کند. به این معنی که مسافر می‌تواند به چندین کشور عضو این پیمان سفر کرده و در آن‌ها اقامت داشته باشد. تنها محدودیت این ویزا محدودیت زمانی است که برای ۹۰ روز در هر ۶ ماه از سال، اعتبار دارد. همچنین، این ۹۰ روز به محض ورود به هر یک از کشورهای ناحیه‌ی شینگن محاسبه می‌شود.
ویزای شینگن
۲. ویزای اعتباری منطقه محدوده (LTV)
این نوع از ویزا، «ویزای اعتباری منطقه محدوده» (Limited Territorial Validity Visas) نام دارد. این ویزا به شما اجازه می‌دهد که تنها به محدوده‌های مشخصی که در زمان اخذ ویزا اعلام می‌شود، سفر کرده و در آن‌ها اقامت داشته باشید. این ویزا به غیر از مناطق مشخص‌شده، در هیچ منطقه دیگری اعتبار ندارد و دارنده آن مجوز سفر به هیچ‌یک از دیگر مناطق را ندارد. این ویزا بیشتر تحت شرایط خاص، مانند ویزا برای پناهندگان، اعطا می‌شود.
۳. ویزای ملی (NV)
از «ویزای ملی» (National Visas) به عنوان «ویزای نوع D» یاد می‌شود. این ویزا برای افرادی که برای تحصیل، کار یا کسانی که برای مدت‌زمان مشخصی و با هدف معینی، قصد اقامت در کشورهای ناحیه‌ی شینگن را دارند، صادر می‌شود. این ویزا نیز بسته به شرایط و هدف آن می‌تواند یک‌بار ورود یا چندبار ورود باشد و دارنده‌ی آن باید پس از اتمام اعتبار ویزا و پایان دوره تعیین شده، به کشور خود بازگردد. با در اختیار داشتن ویزای چند بار ورود نوع D، بدون نیاز به اخذ روادید دیگری می‌توان به تمامی کشورهای ناحیه شینگن بدون محدودیت سفر کرد. با این توضیحات، داوطلبان این ویزا باید یکی از شرایط زیر را داشته باشند:
- دانشجویان بین‌المللی که برای انجام پروژه‌های تحقیقاتی برای مدتی مشخص و نه بیشتر از یک سال، به کشورهای شینگن سفر می‌کنند.
- دانشجویان بین‌المللی که قصد شروع تحصیل در یکی از دوره‌های تحصیلی کشورهای عضو پیمان شینگن را دارند. به این گروه نیز ویزای یک‌ساله اعطا می‌شود که برای اقامت بیشتر قابل تمدید است.
- کار کردن یا پژوهش علمی و آموزشی در مراکز تحقیقاتی یا موسسات معتبر کشورهای اتحادیه شینگن. این ویزا با توجه به بررسی سوابق فرد و اعضای خانواده‌اش صادر می‌شود.
- متخصصانی که با هدف به اشتراک گذاشتن تخصص و مهارت خود به کشورهای عضو این پیمان سفر می‌کنند؛ برای مثال هنرمندان و ورزشکاران در این گروه قرار می‌گیرند.
- موارد اضطراری که فرد به دلیل وضعیت پزشکی برای مدت مشخصی قادر به ترک ناحیه شینگن نباشد.
مدارک لازم برای ویزای شینگن
۱. فرم تکمیل‌شده درخواست ویزا اولین مورد است. به طور کلی اولین مرحله برای اخذ ویزای هر کشور تکمیل فرم درخواست روادید آن است. این فرم باید از سفارت مربوطه دریافت شود. هر چند که این کشورها عضو شینگن هستند، ممکن است فرم درخواست ویزای هر یک از آن‌ها متفاوت باشد؛ در نتیجه لازم است از سفارت‌های آن‌ها دریافت شود.
۲. همراه داشتن اصل گذرنامه با امضاء و گذرنامه‌های قبلی. همچنین گذرنامه باید تا حداقل ۶ ماه پس از درخواست روادید، اعتبار داشته باشد.
۳. عکس پرسنلی رنگی تمام رخ با زمینه‌ی سفید که باید با ظاهر وقت صاحب عکس هم‌خوانی داشته و جدید باشد.
۴. مدارک شغلی رسمی مانند جواز کسب، روزنامه‌ی شغلی، فیش حقوقی و گواهی اشتغال به کار یا تحصیل لازم است. همچنین، اسناد ملکی شخص متقاضی و منابع مالی وی همراه با گردش حساب رسمی مورد نیاز خواهد بود.
نکته: لازم به اشاره است که این مدارک باید همراه با ترجمه‌ی رسمی به سفارت ارائه شود.
۵. بلیط پرواز رفت و برگشت به کشور مقصد یا رزرو بلیط لازم خواهد بود.
۶. متقاضیان روادید باید برای کل مدت زمان سفر بیمه مسافرتی فردی یا جمعی داشته باشند. شرکت بیمه‌گذار نیز باید نماینده معتبری در کشور مقصد داشته باشد.
۷. همراه داشتن برگه‌ی تاییدیه رزرو هتل یا اصل دعوت‌نامه‌ای که شخص دعوت‌کننده از کشور مقصد برای متقاضی فرستاده است.
نکات ضروری
دانستن نکات زیر جهت ارائه درخواست ویزای شینگن، خالی از لطف نیست.
- تمامی مراحل درخواست و اخذ ویزای شینگن در کنسولگری‌ها و سفارت‌های کشورهای این پیمان، قابل اجرا و پیگیری است.
- تمامی مدارک مورد نیاز هر سفارت باید به صورت تمام و کمال ارائه شود.
- مدارک مورد نیاز ممکن است گاهی با توجه به شرایط فرد متقاصی و کشور صادرکننده ویزا متفاوت باشد. لذا به طوری کلی بهتر است به سفارت و بخش توریستی آن کشور مراجعه شود.
- کلیه مدارک ترجمه شده نیاز به مهر دادگستری دارند. این کار معمولا توسط دارالترجمه‌ها پس از ترجمه‌ی مدارک، انجام می‌شود.
- تمام هزینه‌هایی که برای درخواست و اخذ ویزا صورت می‌گیرد، غیرقابل برگشت است.
- درخواست ویزا می‌تواند تا ۴ ماه زودتر از زمان مسافرت ارائه شود.
ثبت ديدگاه